เรื่องราวของพระถังซัมจั๋ง ไม่ได้เป็นเพียงตัวละครที่ถูกจินตนาการขึ้นจากวรรณกรรมเรื่อง ไซอิ๋ว ที่คนไทยคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี แต่เป็นบุคคลที่มีตัวตนจริงในพงศาวดารจีน มีอายุอยู่ในช่วงประมาณ ค.ศ.602-664 สมัยพระเจ้าถังไท่จงฮ่องเต้องค์ที่ 2 ของราชวงศ์ถัง
พระถังซัมจั๋ง มีชื่อจริงว่า "ภิกษุเสวียนจั้ง" ในปี ค.ศ. 622 เมื่อมีอายุได้ 20 ปี ท่านอุปสมบทเป็นพระภิกษุ และได้เดินทางศึกษาพระธรรมไปในหลายเมือง จนรู้สึกว่าพระคัมภีร์ที่มีอยู่ในจีนเวลานั้น ไม่ค่อยเพียงพอ เนื้อความแปลได้ไม่ครบถ้วนและตีความไม่ถูกต้อง ท่านจึงเกิดความปรารถนาอย่างแรงกล้า ที่จะเดินทางไปศึกษาพระธรรมที่อินเดีย อันเป็นแหล่งต้นกำเนิดดั้งเดิมของพระพุทธศาสนา
เส้นทางที่ท่านใช้ในการเดินทางสู่อินเดีย คือเส้นทางสายไหม ซึ่งเป็นเส้นทางการค้าของโลกยุคโบราณ เป็นเส้นทางเชื่อมต่อระหว่างจีนและกรุงโรม โดยมีจุดเริ่มต้นที่เมืองซีอาน ผ่านดินแดนเอเชียกลางในปัจจุบัน และอีกหลายแคว้นของอินเดียโบราณ ตลอดการเดินทางต้องผ่านปัญหาและอุปสรรคมากมายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดในหลายครั้ง สุดท้ายท่านได้นำพระคัมภีร์กว่า 600 เล่มกลับมายังจีน มีผลให้พุทธศาสนาเผยแผ่ออกไปอย่างกว้างขวาง
